iOS vs Android

To chyba będzie jeden z wielu kontrowersyjnych tematów z jakimi mogłam się zetknąć w ciągu 15 lat mojego życia.

Otóż wybrałam temat naprawdę z dupy, gdyż rzadko kto się wypowiada na blogach o tym; oprogramowaniach na smartfony. Z resztą wiecie jaka jest różnica pomiędzy nimi. Szczerze? Niezbyt wielka, tyle że Android posiadają 3/4 smartfonów, zaś 1/4 to firma Apple. Między firmą Apple a Samsung jest duże napięcie, bo próbują nawzajem siebie przebić o jakość sprzętów elektronicznych, aczkolwiek Samsung jest bardziej wszechstronne niż Apple. Dodatkowo Android jest łatwiejszy w obsłudze, bo przez jakieś dwa lata miałam dwa telefony z Androidem, póki nie przestawiłam się na Apple.

Rzadko o tym mowa, jednak gdy ktoś postanawia zmienić system z własnej woli, musi liczyć się z początkową niewiedzą. Różne rzeczy się zapomina, bo Android nie próżnuje tak jak iOS. Do czego zmierzam – coraz więcej zmian przychodzi z aktualizacją oprogramowania i gdy ktoś chciałby przenieść się z Androida na iOS, bądź na odwrót będzie miał niesamowity mętlik w głowie. Dlaczego? Dlatego, że system zachowuje się inaczej. Wyglądem i aplikacjami praktycznie się nie różni, ale zastanówmy się nad tym głębiej. Dajmy przykład:

W Androidzie Facebook Messenger są dymki czatu, z których możemy korzystać na ekranie początkowym bez wchodzenia w aplikację, ale w iOS się nie da. Trzeba wejść w aplikację bezpośrednio, aby czatować ze znajomymi. Apple zawsze mnie fascynowało swoją indywidualnością i oryginalnością (do czasu pojawienia się iPhone'a 6).

W Androidzie główne narzędzia typu Wi-Fi, Bluetooth etc. wysuwa się z góry, jednak w iOS wysuwa się z dołu. Trzeba przejechać palcem z dołu w górę, ale posiadacze sprzętu firmy Apple na pewno wiedzą o co chodzi.

Niektóre smartfony mają dotykowe dwa poboczne podświetlone przyciski, iPhone jak wiecie nie posiada i nie posiadał czegoś podobnego. 

Teraz rozróżniam telefony, Jezu...

Wróćmy do systemów...

Dlaczegoż na początku powiedziałam, że się niezbyt różnią? Bo heca polega na tym, że służą do tego samego. Ikonki wyglądają tak samo, a korzystanie z czasem jest naprawdę przyjemne.

Kontrowersją jest fakt, że przyzwyczajony użytkownik Androida nie znosi systemu iOS, podobnie jak jest z użytkownikami iPhone'ów. Nie dziwię się, bo patrzę na to z perspektywy różnych ludzi, ale przez lata byłam zakochana w Apple.

Z pierwszym iPhone'm zetknęłam się w 2009 roku z modelem 3GS. Nie był mój tylko mojego taty, który postanowił wypróbować ten model telefonu. Nie zawiódł się, a ja miałam wielki ubaw z jego tymczasowego korzystania. Potem nastała era 4, którym bawiłam się również długi okres czasu, ale też nie był mój. Na moje urodziny dostałam go w prezencie i uwierzcie przez chwilę musiałam się chwalić. Większość osób patrzy na jabłko. Ja patrzyłam na system i jak wcześniej to ujęłam: oryginalność. Cena sprzętu Apple jest niewyobrażalnie wysoka, ale mimo ich kruchości są świetnymi towarzyszami wirtualnymi. Apple jest przeznaczone dla firm, ale i tak dzisiejsza młodzież amerykańska preferuje ten model telefonu ze względu na jego wygląd i wszechstronność.

Zaś po czasie, gdy zobaczyłam iPhone'a 6, którego zanim zobaczyłam pałałam się do kupna, ale załamałam się jego wyglądem. System się nie różni od jego poprzedników i funkcjami, ale to co zobaczyłam graniczyło z cudem. 

1. Boczny przycisk odblokowujący;
2. Tylne, zupełnie niepotrzebne paski;
3. Zaokrąglone kąty telefonu – przypominają Samsunga;
4. Wielkość;

Osoba posiadająca poprzednie wersje iPhone'ów z pewnością była załamana faktem dużych zmian, które zmieniły oryginalnego smartfona w coś co przypomina Samsunga. To coś niesamowitego, jak się zdenerwowałam owym faktem.

Dla ciekawskich informuję, że sprzęt firmy Apple produkuje firma Samsung.

Nikogo nie zmuszam do zakupu iPhone'ów, jeśli ma smartfona z Androidem. Po prostu chciałam rozwikłać pewne wątpliwości związane z kontrowersją na temat dwóch oprogramowań.